خرابه ی دل من ، آشیانه ی غم بود

محل زندگی، جغد های ماتم بود

برایم از همه جا ، شعله می کشید آتش

بهشت ، بی گل تو ، بدتر از جهنم بود

هزار مرتبه ، رحمت به گور خاموشی

چقدر ؟ نور وفای چراغ تو کم بود

نبود بی عطش خون من ، در آرامش

همیشه چشم تو  در کشتنم مصمم بود

هنوز جای سیاهی ، به صورتم پیداست

چقدر سیلی دست غم تو محکم بود

غمت خیال رفتن از این خانه را نداشت

همیشه در دل من ، تکیه ی محرم بود

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: